Singularis

I dag let eg

orda frå det

inste inni

driva forbi.

Eg let dei

vera i fred

heilt til ordet

singularis

fer framom.

Eg stoggar det

tar det fram

og ser på det

eg lærte det

på skulen

hugsar eg

det flott ordet

singularis

høyr på rytmen.

Det må ha vore

eit skræmeleg ord

noko eg skulle læra

noko eg skulle kunna

noko eg skulle kava med

Men det vart ikkje

eit farleg ord

eg såg noko anna

i det

det storslåtte

det som er og som

alltid har vore.

Når eg sa det

inni meg

beit det seg sjølv

i halen

singularissingularis.

Slik laga eg eit

friminutt

for meg sjølv. 

(ABM 31.01.2014)

Du er meg nære

Syng du min kjære i morgonstund.

Når dagen snur seg og vender imot,

då kvir eg meg enno til  morgongryet

dei store trea bøyer og rotnar på rot

La meg få kvila berre ei stund.

Ver med meg min ven når kvelden kjem.

Når eg går rundt i den svidde skog

og vandrar omkring med attlatne augo.

Slik har det vore sidan du drog

min kjære ven du Dairdre Caislen.

Syng du min kjære i morgonstund.

Ver med meg min ven når kvelden  kjem. 

(ABM 30.01.2014)

Å finna gleder i livet

Eg har tre gleder.

Rosene faldar seg ut.

Oppover liene og

innover fjella.

Tidleg morgon i båten

på fjorden.

Om hausten sit eg

i hagen

og rosene spring ut

rosa, kvite, raude

og djupraude.

Om vinteren går eg

på stiar med små steg

oppover og nedover

over myrane opp liene

og innover fjellet.

Om våren og sommaren

ligg eg med båten

på fjorden

grytidleg morgon

eg les, fiskar

eller gjer ingenting

sola stig fram og

varmar meg.

I den fjerde gleda

er eg frisk nok

spenner skiene på

og strekkjer ut

oppover liene

over myrane

og ned bakkane.

Uimotståeleg.

Den største gleda

Då har eg fire gleder. 

(ABM  29.01.2014)

Den nye våren kjem nok

Mørkt og kaldt i skumringen.

Snøen lyser mellom trea

på vegen heim over åsen

og nedover lia.

Langt til våren

og lyse kvelden.

Langt  til deg

du min gode ven.

-Sjå alltid

ljoset over fjell.

Det rustar opp til å tola

mørke og seine kveld.

Difor stoggar eg opp

på min veg.

Ljoset bak fjella

er svak men tydeleg. 

(ABM 28.01.2014)

Å drøyma seg bort

Dei lange liene og rim på bøen.

Det ljosnar mot den nye dag.

Det går ein sti langs den mørke sjøen.

Me vandrar sakte berre me i lag

. 

Den mørke vinteren blir så nære.

Eg minnest deg og du var for meg

den ljose dagen for meg du kjære

enno ein gong berre du og eg.

Å drøyma bort er så lett å gjera.

Det er til trøyst i ein travel dag.

Det hjelper litt på den lange ferda.

Me vandrar sakte berre me i lag. 

(ABM 27.01.2014)

Våpenkvile

Orda og bileta

som kjem opp

frå det inste

er ofte

uforståelege

og annleis

sindkradit

strudelitre

lilla hus

blå sauer

Og så er det

det namnlause

i midten

brannraudt

stygt og

vondt.

I dag malte

eg eit bilete

av det som

kom opp.

Eg let fingrane

gå av seg sjølv

og tenkte på

ingen ting.

Det var godt

og frigjerande.

Det inste i meg

sjølv møter

meg sjølv

i fargane

dei mørke og

dei ljose.

Kanskje kan eg

og det inste

forstå kvarandre

betre og

leva med

kvarandre

utan det

skræmelege

der inne. 

(ABM 26.01.2014)

Assosiasjonar

Eg sit og et ei

tørka fiken.

Ordet Samarkand

kjem fram

den mjuke rytmen

det mystiske

langt borte

brunsvidd ørken.

kamelar og

folk på rekkje

i synsranda.

-Vil du ha litt

fiken,

sa han i

draumen min

då eg var ti år.

Eg hadde lese

om Samarkand

i ei bok

på biblioteket.

Det flottaste ordet

eg nokon gong

hadde høyrt.

Alltid har det vore

det mystiske

det som er langt

borte

det som eg kan

drøyma om

det som er gøymt

inne i

orda mine. 

(ABM 25.01.2014)

Kva tenkjer eg på no

Det er kaldt

og gufse i

heile landet

melder veret

Etterpå fortel dei

om uro, vald

og drap

frå fjerne strok

til noregs land

Alt dette vonde

og trasige.

Kva gjer det

med meg

i dag

i morgon

den heile tida

Orkar eg å gle meg

over den nye våren.

Flyttfuglen som

snart sit på

taket hjå naboen.

Blomane i bedet

framfor garasjen

gyldne blå

som snart

strevar seg opp. 

(ABM 24.01.2014) 

Det kunne vore annleis

Leitar du lenge nok

fin du meg sikkert

eller er det eg som

må leita etter deg

Dette spørsmålet

fann eg aldri

svar på

Kanskje såg eg deg

flyktig på

jernbanestasjonen

flyplassen

i gata

på fjellet

Kanskje såg du

meg også

men me

visste det ikkje

Dette spørsmålet

finn eg aldri

svar på

(ABM 23.01.2014)

Filmen stogga ikkje

I går såg eg filmen

om Samuel og

dei andre norske

jødane

reisa til Auschwitz

1942 i november

og det var kaldt

dei var jødar

det var alt

nazistane og andre

nesten nazistar

jaga dei

og pinte dei

og drap dei

skam over alle som

var med på dette

Samuel og fire til

kom heim att

av mange hundre

ikkje fekk dei

heimen sin att

ikkje butikken

dei var skuldige

både skattar

og avgifter

sa styresmaktene

skam over alle som

var med på dette

soga Samuel fortalde

er den same for

mange folk

forfølgde og pinte

berre for di dei er

dei dei er

skam over alle som

forfølgjer og piner

uskuldige

alle himlane er

stengde for dei 

(ABM 22.01.2014)

Fint at du kunne koma

Eg såg deg

lenge før du kom.

i gata utanfor

faktisk i går kveld

du hadde på deg

den same skjorta

og dei same

skorne

eg høyrde deg

før du kom

for litt sidan

høyrde eg stega

dine i trappa

det eine slitne

trappetrinnet

knirka slik det

alltid har gjort

eg kjende deg

før du kom

kysset ditt

på kinnet

handa di som

stryk langs

armen min

finn deg til rette

lat att døra og

set deg i sofaen

så får eg høyra

røysta di

enno ein gong

slik minnest eg deg

 min gode ven

(ABM 21.01.2014)

Illgjerningsmenn

I historiebøker

som liten gut

las eg om

illgjerningsmenn

eit grufullt ord

handlar om

uskuldige

drept og lemlesta

av illgjerningsmenn

dei hadde rett

til å gjera det sa dei

seinare las eg om

illgjerningsmenn

i bøkene og kvar

dag i avisene

dei som sender

illgjerningsmenn

ut har rett til

å gjera det

seier dei

trua deira gjev

dei rett

ideologien

gjev dei rett

seier dei

ære vere dei

ideologilause

og dei gudlause

dei skin og dei

snakkar og

dei smiler. 

(ABM 20.01.2014)