Vesle spurven, tiggaren og barnesoldaten

Vesle spurven sette

seg i matskåla si.

Trippa lett og

pikka rundt.

Store svarte kråker

sat og såg.

Gøym meg Herre

du min gode

Vesle tiggar sette

seg med kveldsskåla si

Spelte litt harmonika

og såg på meg.

Store svarte støvlar

trakka rundt.

Gøym meg Herre

du min gode

Vesle barnet sette

seg i skyttargrava si.

Pussa på geværet sitt

fraus og hakka

Store svarte auge

sikta inn.

Gøym meg Herre

du min gode 

(ABM 30.11.2013)

Papegøyen sit i buret sitt

Papegøyen sat på

kvisten sin

i jungelen.

Han kvitra litt.

Og herma etter alle

lydane som var.

Papegøyen sit på

kvisten sin i

papegøyeburet

inni stova.

Dei lærer han

å herma

papegøyespråket

sitt.

Han kvitrar ikkje

morgonsongen sin.

Han sturer tungt

og møter dagen med:

-God morgen morgen

pappe skallar.

(ABM 29.11.2013)

Du føler at tida går fortare og fortare

Det er forbausande

kor fort tida går

år for år.

Fortare dess eldre

eg blir

men livet gir

Eg var ni av år

og tida var uendeleg

lang

rett og vrang

Til neste helg

-du store tid-

skal eg vitja

bestemora mi

Slik skifter tida

i livet ditt.

Ta det du får.

Til lån har det gitt

deg dagar med

vide og tronge kår

(ABM 28.11.2013)

Heldigvis

Mørk natt i skodde

og snøver

er det mørkaste

eg veit om.

Lydlaust og svart

Eg går ikkje

inn der utan å

skræma meg sjølv

Blind og tom

Nifst

Om morgonen

er skodda borte

Den første snøen

ligg strålande kvit

mellom trea og over

dei store fjella

Aldri er eg så

glad

som den

kvitlyse morgonen

etter skodde

og snøver i

mørkaste natta. 

(ABM 27.11.2013)

Det er sikkert veldig lurt

I fjor var alle

optimistar

i år er alle

pesimistar

seier dei i radioen

menneskesinnet

er underleg

å pina seg sjølv

med jamne mellomrom

er det beste

no går det

gale

Hjelp

endå verre

Heldigvis

har ikkje til salt

på brødet

Snart

Piner piner

ja men no går

det betre

Hjelp 

(ABM  26.11.2013)

Merket

I dag tidleg var det nett same veret som 19.01.2010. Då tenkte eg at eg skriv det same diktet og bildet som eg laga då.

Frå vindauga mitt

ser eg fjellet

over fjorden.

Ein dag lagar sola

ein lysande krans

rundt fjellet.

Det er merket mitt

på at våren

kjem i år også.

Eg har fleire  merke.

Dei gjer livet

litt lettare å bera.

(ABM 19.01.10)

Å gå på ski

Journalisten spurde meg

-Kva er det med det

å gå på ski.

-For meg, sa eg

er det kjensla av

fridom

gli innover

i skogen

eller fjellet

dei kvite og

blå fargane

tøya kroppen

og gle meg uendeleg

over livet

Lukkeleg er den

som finn

skisporet sitt

Å vera i noko

du gler deg over

 i det inste

i deg

Strikka

hoppa tau

lesa i bøker

syngja i kor

eller kva

som helst

du likar

Ei kvile frå det

travle og hektiske

i livet 

(ABM 24.11.2013)

Det vakraste ordet

Eg leita og leita

etter det vakraste

ordet

i ordbøkene, i songane

og alle stader

eg lytta til orda

inne i meg

då kom ordet

fivrelda opp

den varme sommaren

sola og sjøen

lufta dirrar

over blomeenga

der er

fivrelda

midt imellom

og eg veit med

meg sjølv

at det er det

vakraste ordet. 

(ABM 23.11.2013)

Slik kan det gå

Jula nærmar seg

i år også

men julenissen

har ikkje internett

Barna får ikkje

 tak i han lenger.

Dei skriv

ynskjelista si på

e-post.

Men nissen har

ikkje e-post.

Barna trur ikkje

på han

no for tida

seier julenissen.

Så han

held seg heime

og feirar jula

for seg sjølv 

(ABM 22.11.2013)

Eg vil ikkje dikta i dag

I dag vil eg ikkje

dikta dikt

til deg.

Eg trur eg spring

min veg

og stryk

den neste linja.

Livet er i grunn

så kort

eg held meg her

der alt er lett

då er det verste

gjort

det indre i

meg sjølv er

rett.

Så har eg litt

å tenkja på. 

(ABM 21.11.2013)

Overvaking

Det sat ein

fugl på taket

og høyrde

kva eg sa

Så flaug han

ned til Afrika

og kvitra der

og kvad

den heile dag

Dei overvaker meg

dei overvaker deg

kviskrar kva eg sa

Oha oha

Oho

Kast livbeltet

til meg no

og dra meg

opp på land

Oha ohe

(ABM 20.11.2013)

Jazzmusikken

Jazzmusikken

spelar

inn i sjela mi

sørgmodig variert

og song i rytmen

songen frå den

lange marsjen

i Afrika

over havet

i lenkjer

og til dei solsvidde

bomullsmarkene

og vakter med

pisk og gevær

og så jazzmusikken

som fortel om

lidingane

og det lange

slitet

me lever i 

jazzmusikken

for me kjenner 

oss att

mange av oss

her i denne

store verda. 

(ABM 19.11.2013)

Universet

Eg såg eit program

om universet

stjerne på stjerne

uendeleg uendeleg

lysår borte.

Eg tømde hjernen

min for ord og bilde

men det kom nye

ord og bilde

bakom og bakom

uendeleg.

Til slutt gav eg opp

då kom dette

diktet opp

sakte sakte

frå det indre

universet mitt. 

(ABM 18.11.2013)

Overskrifta var feil

Eg er lei dei

store orda.

Dei som lagar

overskriftene.

Eg vil tilbake

til samtalen

om dei små orda.

-Det er kjekt å

koma heim til deg.

Eg kan laga middag

og etterpå gjer me

ingen ting.

Å laga overskrifter

til slike småe ting

blir feil.

Eller kanskje

det er dette som

er verd

ei overskrift. 

(ABM 17.11.2013) 

Gravemaskina tok ein 10 000 år gammal buplass i nokre jafs

I dag skal eg skriva eit dikt om historielause vandalar. På Heiane på Stord låg ein om lag 10 000 år gammal buplass. Området var freda heilt til utbyggjaren av Heiane Vest hadde bruk for denne historiske buplassen til tomteland. Det har gått greitt. Alle instansar var samde med utbyggjaren. Brått grov arkeologar ut det dei fekk tid til, og så var buplassen historie.

Alle lo utan eg

Riksantikvaren lo.

-La dei få rasera

buplassen.

Byggherren treng

tomteland

Ordføraren lo.

-Riksantikvaren gav

oss lov.

La oss rasera

buplassen

Byggherren treng

tomteland.

Arkeologane lo.

-Me grev ut så

lenge me får lov.

Byggherren betaler

og treng

tomteland

Alle lo

utanom eg.

Eg var heilt

alvorleg. 

(ABM 16.11.2013)