Dei to andleta

 Opplæringstida 

er slutt no.

Andletet ditt er meisla 

slik at du lever

livet ditt.

Augo dine er 

faste og tomme,

munnen ein strek

med automatisert

opne- og 

lukkemekanisme.

Linene i kinnet ditt

er festna.

Og så går du bort 

i livet ditt

og gjer det du må.

Det andre andletet ditt

finst ikkje lenger.

Læreplanen i livet og skulen

arbeider saman

om å få det bort.

Så har du mist

det andre andletet ditt.

Det som vender seg mot meg

ope, nake

 forsvarslaust.

Munnen mjuknar

og strekane viskar ut

alt du har lært,

slik at du møter meg og

fangar mysteriet saman.

           (ABM 1985)