Me trudde heile tida me såg oss sjølve i ovale speil

I ovale speil skjer mykje rart.

Der vert du skeiv og skakk

og vridd og lang.

Og så smiler du med brotne

tenner og lang nase.

Tenk å vera inne i heile

ovale rom.

Tenk kor forvridde

og løgne me er

ifrå alle sider.

Me ser kvarandre og

ler hjerteleg.

Me hujar og skrik

til dei ovale speila sprikk.

Men tenk – me er like

løgne for det.

Me er like skakke og forvridde.

Då ler me ikkje meir.

Me går ut av dei ovale romma

og er alvorlege

etterpå. 

(ABM 1986)