Grunntonen min

Gje meg ein tone frå fjorden blå

Lia og fjorden er meg så nær.

No har eg dikta til tonen og rytmen ei tid.

Dei ljomar og gjev meg eit lyft.

Om mangslungne ting i historia mi.

Der inne, svingar dei med og gjer meg fri.

Tonen i meg skakar meg opp og lyfter meg.

Eg diktar om bølgjer og sjø, havet og land.

Tonen og rytmen svingar seg i.

Dei er der berre inne i meg, og eg kan

drøyma meg bort til framand strand.

Tonen og rytmen er i meg i heile mi tid.

Gje meg ein tone, la bølgjene slå.

Djupt inni skuggen av strendene då.

Gje meg ein tone frå fjorden i kveld.

(ABM 27.07.2014)