Den gode dagen

Leit til du finn meg i draumen din.

Om natta når mørket er tett.

Då er du inderleg nær du venen min.

Eg sa du er trygg og aktiv i sinn.

Og kviskrar til meg lunt og lett.

Slik kan dagane gå sin gang.

Livet er med oss i kveld.

No stemmer me den gyldne sang.

Om liv og løyer rett og vrang.

Livet er lagleg i stova her.

Gje meg ein tone frå fjorden blå

Lia og fjorden er meg så nær.

Gje meg ein tone, la bølgjene slå.

Djupt inni skuggen av strendene då.

Gje meg ein tone frå fjorden i kveld. 

(ABM 31.07.2014)

Dei trur dei har rett og så slepper dei bombene over meg

Gje meg ei seng å kvila i

når bombene flyg inn.

Stikk hovudet under puta di.

Helst vil eg stogga uroa mi

når spørsmålet kvesser tanken min.

Spør meg ikkje kvifor det skjer.

Det er det ingen som veit.

Me prøver etter evne å leva her.

Men enkelte folk finn svaret der

i boka frå fleire tusen åra før.

Gje meg ein tone, la bølgjene slå.

Djupt inni skuggen av strendene då.

Gje meg ein tone frå fjorden i kveld. 

(ABM 30.07.2014)

Flyktningen og vegen heim

I dag tek eg med eit lite apropos til nyhendemeldingane. Diktet laga eg i 2005.

Det er underleg.

Dei gamle båtane,

husa, fjella,

sjøen og havet.

Alt ramma inn barndommen,

og sit meiningslaust fast i tanken min.

Men det gjer også vegen ut

og den lange

vegen heim att. 

(ABM des. 2005).   

Sommartid

I går slutta eg

å dikta på

tonen og rytmen

frå fjorden og

bølgjene og dei

bratte liene.

I dag sa den inste

i meg ingen ting.

Heilt stum.

Då er eg vel

ikkje ferdig

med dette då.

La tonen og rytmen

spela litt til.

Så får eg sjå kva

det inste i meg

vil fortelja.

Det må vel vera

noko viktig sidan

han teier no. 

(ABM 28.07.2014)

Grunntonen min

Gje meg ein tone frå fjorden blå

Lia og fjorden er meg så nær.

No har eg dikta til tonen og rytmen ei tid.

Dei ljomar og gjev meg eit lyft.

Om mangslungne ting i historia mi.

Der inne, svingar dei med og gjer meg fri.

Tonen i meg skakar meg opp og lyfter meg.

Eg diktar om bølgjer og sjø, havet og land.

Tonen og rytmen svingar seg i.

Dei er der berre inne i meg, og eg kan

drøyma meg bort til framand strand.

Tonen og rytmen er i meg i heile mi tid.

Gje meg ein tone, la bølgjene slå.

Djupt inni skuggen av strendene då.

Gje meg ein tone frå fjorden i kveld.

(ABM 27.07.2014)

Eventyr

     

       1. Ein liten skog med tre og gras og elv og gøymeplassar 

            -Fuglen min er inni der

og rev og bjørn og harepus og ulv fer rundt og tassar.

-Anneli og Tori, kom no her.

2. Me skal besøkja bjørnen der i huset hans ved elva,

og reven bur i lag med han, det vil han sjølvsagt velja.

3. Pusen kjem og bankar på, etterpå kjem fuglen likeså,

og bjørnen sit i stolen sin: Kor mange fiskar kan me få?

      

4. Dei henta fiskesakene og vandra bort til fossen.

Og Anneli og fuglen sa: Hei deg, du er tossen.

5. Så fiska dei og fiska dei den eine fisken og den andre.

Anneli fekk to og Tori ho fekk ein og nokre fekk kvarandre.

6. Og etterpå så gjekk dei heim til hytta og til plassen.

Bjørnen steikte fiskane, og så åt dei på terassen.

7. Og kvelden kom med lette steg frå skog og fjell og lia.

-Fuglen min er inni der.

Og snart går Anneli med kosen sin på fjerne draumestia.

-Anneli og Tori kom no her.

(ABM 1984) 

Fødselsdag

Ha takk til deg og livet i alle desse sytti år.

Mange dagar, timar, minuttar og sekund.

I alle dagar levde eg i enkle og gode kår.

Nokre folk var snille og andre gav meg sår.

Mange dagar og du finn meg her ein stad.

La gå at turen var omstendeleg og lang.

Eg likar meg i regn og hustrig vind.

La gå at eg var ofte altfor mykje vri og vrang.

Likevel med mot og rytme i så mang ein gang.

Eg likar meg i regn og hustrig vind.

Gje meg ein tone, la bølgjene slå.

Djupt inni skuggen av strendene då.

Gje meg ein tone frå fjorden i kveld.

 (ABM 25.07.2014)

Bryllaupsdagen

Eg tenkjer på alle dagane som går.

La meg sjå på deg kjære.

Den lange reisa i førtini år.

Dag etter dag utan altfor mange sår.

La meg sjå på deg kjære.

Ingen kunne alle desse dagane spå.

Du finn meg her ein stad.

Korleis alt dette livet ville gå.

Om me beint eller skeivt vil trå.

La meg sjå på deg kjære.

Gje meg ein tone frå fjorden blå

Lia og fjorden er meg så nær.

Gje meg ein tone, la bølgjene slå.

Djupt inni skuggen av strendene då.

Gje meg ein tone frå fjorden i kveld. 

(ABM 24.07.2014)

Eg tenkte på det

Ljos over Hardangerfjord i gylden bris.

Det er tropedag på stranda her.

Folgefonna mektig over fjella ris

Slike dagar gjer meg tankefull og vis.

Det er tropedag i Øystese i dag.

Gje meg ein tone frå fjorden blå

Lia og fjorden er meg så nær.

Gje meg ein tone, la bølgjene slå.

Me budde her til nittensyttito.

Då ungane våre var viltre og små.

Kvar kveld gjekk ljoset over fjorden til ro.

I desse åra trur eg verda mi var god.

I dag er barnebarna med til stranda her.

Gje meg ein tone frå fjorden blå

Lia og fjorden er meg så nær.

Gje meg ein tone, la bølgjene slå.

(ABM 23.07.2014)

Det døyr eit barn

Solljoset stig over fjella ein stad.

Langt borte frå der eg er no.

Krigar ein finger på avtrekkjar la.

Han skulle skyta og fara av stad.

Langt borte frå der eg er no.

Du vesle barn ved sida av faren din.

Langt borte frå der eg er no.

Du vesle  fekk kula frå han som vinn

evig plass i himmelen sin.

Han trur det sjølv, i skrekk og gru.

Gje meg ein tone frå fjorden blå

Gje meg ein tone, la bølgjene slå. 

(ABM 22.07.2014)

Fødselsdagen

Fem og nitti års fødselslag

Tida går så fort så fort

Mor mi feirar dagen sin i dag

Fem generasjonar slag i slag

Tida går så uendeleg fort.

Eg hugsar ho som mora mi.

Tida går så fort så fort.

Eg var liten gut og verda vid.

Du trøysta meg og hadde tid.

Tida går så uendeleg fort.

Gje meg ein tone frå fjorden blå

Lia og fjorden er meg så nær.

Gje meg ein tone, la bølgjene slå.

Djupt inni skuggen av strendene då.

Gje meg ein tone frå fjorden i kveld. 

(ABM 21.07.2014)

Lag meg ei skute i dag

Lag meg ei skute for framande land.

Gje meg litt vind på turen.

Så vitjar eg alle der eg fer fram.

God dag og guds fred  kvinne og mann.

Gje meg litt vind på ferda.

Eg møter dei alle på rekkje og rad.

Og reiser til verdens ende.

Eg høyrer på kva dei alle sa..

Gje  oss ljos og fred og glade kvad-

Forvitneleg. Dei ynskte ikkje meir.

Gje meg ein tone frå fjorden blå

Lia og fjorden er meg så nær.

Gje meg ein tone, la bølgjene slå.

Djupt inni skuggen av strendene då.

Gje meg ein tone frå fjorden i kveld.

 (ABM 20.07.2014)

Å ha retten på si side

Alle seier dei har retten

på si side.

Retten finn dei

hjå guden sin

hjå ideologien sin

og så bortetter

og så bortetter.

Dei seier dei har

retten til å

drepa dei andre.

Barn, kvinner og menn.

Dette er hovudsaka

i Dagsrevyen i dag.

I Ukraina og i

Midtøsten,

Syria, Irak,

Israel og Gaza.

Det er forunderleg

at mennesket er

skapt slik

at dei gjer ille

mot andre. 

(ABM 19.07.2014)

Det er berre livet det, sa dei

Dei rare skyene.

Ferja og havet.

Eventyret var

alltid der.

I skyene.

Dei skiftande

i tallause

 former.

Og i havet

og langs strendene.

Alt i alt.

Før og etterpå.

Finn du meg

der ein stad.

(ABM des. 1995)

Kva trur du

Finn eg deg att skal eg ropa på deg

i den stille varme sommarkvelden.

Finn eg deg att vil du halda rundt meg.

Eg kjenner lengten og uroa dreg.

Finn eg deg att vil eg leva igjen.

Gje meg ein tone frå fjorden blå

Lia og fjorden er meg så nær.

Gje meg ein tone, la bølgjene slå.

Djupt inni skuggen av strendene då.

Gje meg ein tone frå fjorden i kveld. 

(ABM 16.07.2014)

Gje meg det gode

Vil du den gode gjerning i dag.

Bygg deg ein tanke om kva som er godt.

Kanskje du finn det som lag på lag.

Kanskje leitar du fåfengt i dag,

Men eg tenkjer det vert no ei råd.

Det er ein tanke så underleg god.

Om det å gjera mange gode ting.

Om det å vera trygg og kvila her i ro.

Ingen krig og gru øydelegg for oss to.

Bygg deg ein tanke om livet ditt.

Gje meg ein tone frå fjorden blå.

Gje meg ein tone, la bølgjene slå. 

(ABM 15.07.2014)

Kva tenkte gudane på?

Dei høge ville fjella

strekkjer seg

til himmelen

Alt er veldig.

Og alt er stort.

Kulden, snøen

og den mørke fjorden.

Dei små husa kan me

nesten ikkje sjå.

Og menneska.

Kvar kom dei frå.

Og kvar er dei

Kva tenkte gudane på,

 trur du? 

(ABM    16.10.09)

Lukke til

Finn Elias, oldebarnet, døyper seg

i gamle gode kyrkja her på Stord.

På lange ferda ut i livet legg i veg.

Der ute vil han møta både deg og meg.

Finn Elias, lukke til kvar enn du fer.

Gje meg ein tone frå fjorden blå.

Lia og fjorden er meg så nær.

Gje meg ein tone, la bølgjene slå.

Djupt inni skuggen av strendene då.

Gje meg ein tone frå fjorden i kveld. 

(ABM 13.07.2014)

Fullmåne over fjorden

I det klare, kalde

blå lyset

vaker månen over fjorden.

Det bildet.

Som eg alltid har sett.

Evig og uforanderleg.

Månen som lyser

over fjella og fjorden.

Takk o gudar -

i ei kaotisk verd.

(ABM 20.01.11)

Tidleg morgon

Eg har aldri sett

Eiffeltårnet eller

skyskraparane

i Dubai og

New York.

Men eg har sett

soloppgangen.

I båten min.

Tidleg morgon.

Fiska ved

Huglohammaren

eller Kyvikskjer.

Sola over

Kvinnheradsfjella.

Det tindrande

ljoset gyller

Kattnakken.

Til ein ny dag. 

(ABM 11.07.2014)

Det usagde

Vil du meg vel min gode venn.

Så sit her saman og tei med meg.

Slik kan me sitja her litt i senn.

Å ikkje gjera så store renn.

Me lagar ein ørliten tanke saman.

Om det å vera eit menneske nær.

Å sitja og teia så stille i lag.

Eg veit at du er meg så inderleg kjær.

Me treng ikkje mange orda her.

Me lagar ein liten tanke saman.

Gje meg ein tone frå fjorden blå

Lia og fjorden er meg så nær.

Gje meg ein tone, la bølgjene slå.

Djupt inni skuggen av strendene då.

Gje meg ein tone frå fjorden i kveld. 

(ABM 10.07.2014)

Berre ein tanke

Gje meg ein tone frå fjorden blå

Lia og fjorden er meg så nær.

Gje meg ein tone, la bølgjene slå.

Djupt inni skuggen av strendene då.

Gje meg ein tone frå fjorden i kveld.

Lat meg få sitja og kvila  meg her.

Å byggja ein tanke så lysande klar.

At fridom for alle og kvar især.

Leika i glede med dei du har kjær.

Saman i livet der blomane gror.

Slik er det ikkje alltid må tru.

Nokon trur mykje tyngre og meire.

Dei trur dei er betre enn eg og du.

Dei meiner det fast, i all si gru.

Du menneske. Til alle tider.

Gje meg ein tone frå fjorden blå

Lia og fjorden er meg så nær.

Gje meg ein tone, la bølgjene slå.

Djupt inni skuggen av strendene då.

Gje meg ein tone frå fjorden i kveld. 

(ABM 09.07.2014)

Ved Røldal kyrkje

Eg såg ein vandrar ved porten stå.

I soga til eldgamle Røldal kyrkje.

Han hadde vanskeleg inn å gå.

På slitne krykkjer og himmel grå.

Eg såg ein vandrar ved Røldal kyrkje.

Han sette krykkjene frå seg der.

Han vandra heilt ut til havet.

Og langt om lenge fekk mønstra på.

Han stod ved rekkja i himmel grå.

Han lengta heim til dei mange kjære.

Gje meg ein tone frå fjorden blå

Lia og fjorden er meg så nær.

Gje meg ein tone, la bølgjene slå.

Djupt inni skuggen av strendene då.

Gje meg ein tone frå fjorden i kveld. 

(ABM 08.07.2014)