Tilgjev dei ikkje, for dei veit kva dei gjer

 

 

 

Historia går sin gang,

og me lærer ingen ting.

 

Homo sapiens

Det noverande mennesket. 

 

To eigenskapar er

det øvste av alt.

For dei.

 

Stammen dei høyrer til.

Flokken sin.

 

Stammen vert styrt

av ein figur

og av ord.

Imaginær orden.

 

Dei som ikkje høyrer

til stammen

og ikkje trur på

figuren og orda

høyrer til ein

annan stamme.

 

Dei kan drepast.

Dei trur på ein

annan figur og

på andre ord.

 

Slik har det vore

til alle tider

og slik er det

i dag.

 

Kjære deg, lat att

grinda.

Eg frys.

                                                                  (ABM 23.12.2016)

Julehelsing 2016

 

No stundar det til jul igjen.

Desember kald og grå.

Eg sender deg min kjære ven

ei helsing du kan tenkja på.

 

Eg ynskjer deg ei god og signa jul.

Med gåver, kaker og litt ekstra til dei små.

Med høge stjerner, månen ny og gul.

Og så det signa nye året då.

 

Då kan me starta om og tenkja litt på ny.

Eit skifte til det betre får me tru.

For deg og meg

og alle dei som ikkje finn seg ly.

I dette nye året

kan me dela litt av redsla deira

eg og du.

 

Atle Bjørn Mæhle

 

før og etterpå

 

det hender noko

heile tida

alle stader

 

men det er alltid

noko før det hende

og det er noko etterpå

 

før sat eg

utanfor huset mitt

i solskin

god dag god dag

sa vennene mine

har du det bra

sa dei

 

så kom krigen

 

etterpå var eg dø

eller flyktning

i eit framandt land

 

før sat eg i kinosalen

i mørkret

og såg på film

fantasi og draum

 

så kom lyset på

du snudde deg

og såg meg inn

i auga ei lang stund

 

etterpå venta du utanfor

du tok handa mi

og smilte til meg

 

ingen veit kvifor

noko hender

og kva som var før

og kva som kom etterpå

 

før var det is og støv og grus

 

så var det jorda ei lita stund

 

etterpå var det is og støv og grus

 

(ABM 06.12.2016)

Eg prøver å halda motet oppe

 

                                     

Påskeaftan Kvamskogen

2016.

Skiene mine skrir

framover.

Eg sparkar frå

og stakar.

Løypemannen har

vore her.

Eg har klister

under skiene.

Skiene glir og glir.

Uovervinneleg.

 

Eg fer framom

skiløparar med

skifeller.

Skiene mine glir

og glir.

Uovervinneleg.

 

Så kjem ei jente

skridande forbi meg

i sugande skeisetak

Eg ser etter ho.

Heilt til ho blir borte

i ein sving

langt der framme.

(ABM 27.03.16)

 

Robåten og verkstaden

 

                                    

Lyset

ramma

barndomsstranda

inn.

 

Sjå robåten

til onkelen min

ligg der til venstre. 

Og bakom bildet

ligg verkstaden

til Alberten.

 

Der laga eg og

kameraten min

mange ting.

 

Lenger borte ligg

verkstaden til onklane

mine.

 

Med farlege maskiner

og god lukt. 

(ABM 2001)

God jakt, eller diktet om livet i livet

 

                          

Det er lys

som eg

kanskje

ikkje såg

 

Endåtil

midt i bildet,

eller bitte litt

ein eller

annan stad.

Leit etter det

før du går. 

(ABM 1999)

Flyktningane

Eg sit i

stolen min

og ser dei

på TV.

 

Ryggane.

 

Gråe og utan

andlet.

 

Dei går forbi.

Som alltid.

I alle tider.

Gråe og utan

andlet.

Ryggane luter.

 

Eg sit og ser

på dei.

 

Så er eg

inne i rekkja.

 

Uverkeleg.

Draumen og

den lange

historia. 

(ABM 08.02.2016

Når våren kjem, er båten klar

 

Eg malar eit bilde

frå hausten

eit bilde i brunt og

skumrande blått.

 

Men finn ikkje orda

som handlar

om hausten

-ikkje eit einaste eitt.

 

Eg diktar eit bilde

om hausten.

eit bilde i brunt og

skumrande blått.

 

Men orda som handlar

om hausten

er borte i

skodde og mørke

 

-for inne i meg

ser eg våren.

 

Det brune og

blåe og svarte

i bildet

 

blir irande grønt og

umåteleg gult.

 

Eg strålar mot

regnet og sola

der ute i

båten på sjøen

ein stad.

 

(ABM 26.10.2016)

Det skal så lite til

 

Kvelden kjem til

deg og meg

når natta

stundar til.

 

Og dagen er forbi.

 

Ein augneblink

eg fekk eit smil

og hjartans takk.

 

Då ser eg lyset

over himmelen

i denne kvelden

kald og grå.

 

Og natta blir

litt mindre natt.

Det tenkjer eg

i hjarta då.

 

(ABM 18.01.2016)

det er ikkje meir som skal til

 

eg ser fargane

kvite og svarte

vinteren stundar til

 

eg ser det på

det kalde ljoset

den skinande fjorden

dei mørke berga

og dei kalde grå

skyene

 

eg ser det langt

inne i det

inste i meg sjølv

mørket stengjer

og grinda er stengt

 

likevel

 

eg leitar etter

det ljose glimtet

som gjev von

om at våren

kjem ein gong

 

førebels

ventar eg

og ventar

på betre dagar

utan krig og gru

 

då skal eg teikna

ei skinande sol

og ljoset som

hopar seg opp

 

(ABM 23.02.2016)

16.september 2016

21.6 grader celsius kl 22

den varme lufta

vaker rundt meg

omsluttar meg

blomane og alt

som er i hagen vår

 

tenk om me kunne

sitja i det varme

mørket

og snakka om

alvorlege ting

 

du og eg og alle

 

sitja der og sei

at no er det slutt

på alt vondt

 

hjelpe meg

21.6 grader celsius kl 22

i hagen vår

 

(ABM 16.09.2016)

Folket ved fjorden

Når politikarane no vil slå saman tre fylke på Vestlandet, må dei spørja kystfolket kva dei meiner. Eg skreiv eit dikt om dei i 2005. 

Eg tenkjer på det.

Husa var småe

og berga var bratte

og det var langt ut.

 

Men det er sjøen

og fjorden og havgapet

eg hugsar.

 

Og så alle folka.

 

Dei var der.

Alltid.

 

(ABM 22.11.05)

synd at det gjekk slik

det var ein god dag

eg spelar piano

 

dei henta meg

og eg spelar piano

 

i den fullsette salen

sette eg meg ned

fingrane flaug over

dei svarte og kvite

tangentane

 

lydlaust

i lause lufta

 

(ABM 14.09.2016)

Det er noko med det

         

                                                       Regnet siler jamt og trutt,

                                                       for no er hausten nær

                                                       Men brått ein dag er sola her

og ljoset glitrar over sjø og land

 

Vestlandsveret skifter snøgt

og gjer meg både tung og lett i sinn.

Slik formdest me langs kysten min

i tusenvis av dagar, månader og år.

 

Og når eg reiser langt av stad

til tørre, varme, gode land

langt borte frå mi strand.

 

Om ikkje lenge sturer eg

og lengtar heim til fjordane

der regnet siler jamt og trutt.

(ABM 05.09.2016)