Eg sit i
stolen min
og ser dei
på TV.
Ryggane.
Gråe og utan
andlet.
Dei går forbi.
Som alltid.
I alle tider.
Gråe og utan
andlet.
Ryggane luter.
Eg sit og ser
på dei.
Så er eg
inne i rekkja.
Uverkeleg.
Draumen og
den lange
historia.
(ABM
08.02.2016
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar