Me har visst det lenge

Den jorda som eg trør på

var ein gong

stenka full av blod.

Heilt frå Abraham til Waterloo.

 

Den jorda som eg trør på

er turr og berre sand.

Varm og støv.

Og heite lufta søv.

 

Den jorda som eg trør på

er asfalt og betong.

Hardt som berg og fjell.

Når siste bygningane fell.

 

Eg hugsa jorda

som eg trødde

lenge lenge sidan.

Mjuke molda

mellom tærne mine.

Når eg så gjekk bort

til deg

og morgonsola

blenkte glad i augo dine.

(ABM 04.04.19)