15. mars 2018: Ord i dag

Kvitveisen blømer i hagen.

Dei andre blomane kjem

etter kvart.

 

Det er sikkert nokon

som vil øydeleggja våren også.

Slik som det alltid er nokon

som vil øydeleggja.

Alt. Kva som helst.

 

Slik går dagen.

I ei forunderleg verd.

(ABM 15.03.2018)

                                          
                                           Teikna av eit barn. 6 år

12. februar 2018: Ord i dag

Det snøar lett i dag.

Sola skimtar eg i skyene.

 

Rundt i verda er det

nett som før

krig og uro

og krangel om det minste.

 

Slik går dagane sin jevne gang.

Tenk om nokon hadde ruska til

og sagt at nok er nok.

No oppfører me oss som folk

og deler med kvarandre.

(ABM 12.03.2018)

                                                       

                                              

12. februar 2018: Ord i dag

Det snøar lett i dag.

Sola skimtar eg i skyene.

 

Rundt i verda er det

nett som før

krig og uro

og krangel om det minste.

 

Slik går dagane sin jevne gang.

Tenk om nokon hadde ruska til

og sagt at nok er nok.

No oppfører me oss som folk

og deler med kvarandre.

(ABM 12.03.2018)

                                                        

8. mars 2018: Ord i dag

Eit barn i ruinane.

Skiten blodet apatisk.

I eit minneprogram

på TV frå 2002.

 

Då tenkte eg på

at kvar dag har eg sett

bomba barn.

I blad aviser på TV.

 

Så lenge eg kan hugsa.

Til sommaren

blir eg 74 år.

 

Endå ikkje det klarar

me å få slutt på.

Bomba og sundskotne

barn i ruinar.

(ABM 08.03.2018)

06.03.2018: Ord i dag

                                Livet er så mangt 

Somme uttrykk sit fast i meg.

-og vegjine falle so vide-

Desse orda tenkjer eg på,

rytmen og tonen trøystar meg då.

 

Når dagen er sliten og vrang.

-og vegjine falle so vide-

Fortel meg at vegen er mangt.

Fortel at i morgon når eg nok langt.

 

At verda er romsleg og stor

                                                          og skaper det livet me lever

og ljoset skin over jord.

 

-og vegjine falle so vide- 

(ABM 03.03.2014)

                                                                             

2. mars 2018: Ord i dag

Klokka er åtte,

og det er bitande kaldt.

 

Eg lengtar etter sommaren

og båten min.

 

Driva med ver og vind.

Til dess me kastar anker

ved ei strand.

 

Der kan me liggja

og snakka i lag

heilt til det gryr av dag.

(ABM 02.03.2018)

                                                                

1. mars 2018: Ord i dag

I gamle dagar langs kysten.

 

Kvinna på haugen

Bak naustet.

-Kjem han attende

i dag og.

Eller blir han der ute.

 

Kystkvinna i alle tider

og det enkle spørsmålet:

-Eller blir han der ute.

(ABM 01.03.2018)