Den daglege meldinga: Likevel vart det krig

I dag kom eg over eit dikt som eg skreiv i 1992. Dessverre er det like aktuelt no som det alltid har vore i historia til menneska. Historie burde vore eit viktig fag i alle skular i heile verda. Kanskje ville menneska lært litt om at dei same feila treng me ikkje gjera om att heile tida.

Eg såg han i Dagsrevyen.

Han var gammal og sliten.

 

Så sa han:

-Me har barn og barnebarn.

Det var barnehagar, skular

og idrettslag.

Legar, helsesøster

og andre gode menneske.

Songkor, målarkunst,

musikk og bøker.

 

Uff, sa me når me såg

krig og skrekk og gru

I TV.

 

Så eksploderte ein granat

i huset tversover gata.

I hans gate.

(ABM 1992)

Det skal så lite til

 

Kvelden kjem til

deg og meg

når natta

stundar til. 

Og dagen er forbi. 

 

Ein augneblink

eg fekk eit smil

og hjartans takk. 

 

Då ser eg lyset

over himmelen

i denne kvelden

kald og grå. 

 

Og natta blir

litt mindre natt.

Det tenkjer eg

i hjarta då.

(ABM 18.01.2016)

Ved vegs ende

Den lange vegen ut.

Og den lange vegen

heim att.

No er eg ved

vegs ende. 

Eg har alt eg treng-

og eg kan sitja her

i den uverkeleg

stille vårkvelden

og tenkja på

ingen ting.

(ABM 05.04.2016)

Ord i dag 02.07.2018

                                       
                                                  I dag er det strålande

sol og sommar. 

Men eg ser fram til

det gråe ljoset

og dei mørke skyene

over fjella.

Tåkedis i liene. 

Eg gler meg til hausten.

Kanskje har smertene

sleppt taket.

Då vil eg tola

regnet, vinden

og tunge skyer.

 

 Så går eg over myrene

opp liene

og til den høgaste toppen. 

Der skal eg stå

og gle meg.

(ABM 02.07.18)

 

Robåten og verkstaden

Ljoset ramma

barndomsstranda mi

inn i gull.

 

Sjå robåten

til onkelen min

ligg der til venstre.

 

Og bakom bildet

låg verkstaden

til Alberten.

Der laga eg og

kameraten min

mange ting.

 

Lengre borte ligg

verkstaden til

onklane mine.

Med farlege maskiner

og god lukt.

(ABM nov. 1995)

 

 

Hausten er på veg

Sommaren sluttar no

og hausten er på veg.

 

Han møter meg

i all si fargeprakt.

 

Så går eg gjennom regnet.

Så går eg gjennom vinden.

 

Heilt til all naturen

og heile verda

fell til ro.

(ABM 08.09.2018)

                                       
                                                                               

Tidleg morgon ved havet

Fiskarane kom

nettopp inn

med fangsten.

 

I dag er dei her.

 

Ein annan morgon

er dei borte.

 

Då er det berre

dei varme

vindane

og dei blå

fargane

langs strendene

ved havet.

(ABM 16.01.2011)

                                                                                 
                                                                                

Den kvite og svarte draumen

I mørke natta drøymde eg

i kvitt og svart.

 

Fæle bilde, vonde ord

kom fram

frå langt der inne.

Alt i kvitt og svart.

Det skremde meg og

gjorde vondt.

 

Ljosglimt, bomber og

granatar, brannar

folk som skrik.

Alt i kvitt og svart og

utan lyd.

 

Eg vakna i all skrekk og

gru. 

 

Heldigvis så sovna eg

så smått om senn.

Og stille bris

frå fjorden min

kom fram langt inne

i meg sjølv.

 

Med småe bølgjer

kringom båten.

 

Men også no var

draumen min så

skremeleg i

kvitt og svart.

(ABM 30.08.2018)